Mogłoby się zdawać, że to dość banalne pytanie. Być może niektórzy tak sądzą, ale jednak warto się nad nim zastanowić.
Czym zatem jest przyjaźń? Niektórzy odpowiedzą zapewne, że jest to związek dwóch lub więcej ludzi, którzy doskonale się ze sobą rozumieją, dogadują, nie mają przed sobą tajemnic. Prosta sprawa! W zasadzie można by nawet w tym momencie zakończyć rozważania o przyjaźni. Ale niestety rzeczywistość która nas otacza nie rysuje się tak prosto i różowo jak definicja.
Miałem okazje przekonać się o tym niedawno, kiedy to o mały włos nie straciłem najlepszego przyjaciela.
Wtedy też nadszedł ten moment w którym zrozumiałem, że przyjaźń to nie jest idealny związek bez żadnych konfliktów i nie porozumień. Nie jest to związek w którym mówi się tylko o tym co druga osoba chce usłyszeć, a to co by było przykre ale szczere należy ukryć.
Zrozumiałem, że jeżeli dwoje ludzi jest razem, zawsze w pewnym momencie dochodzi do jakiś nieporozumień. Sztuka i cała siła przyjaźni polega jednak na umiejętności dochodzenia do porozumień i wyjaśniania wszelkich wątpliwości.
Uświadomiłem sobie, że przyjaźń jest czymś pięknym, czymś najcudowniejszym na świecie, ale jednocześnie czymś niezwykle kruchym i delikatnym, co nie będzie w stanie zapobiec pojawianiu się nieporozumień. Zrozumiałem też, że o tym czy przyjaźń( na to słowo dać link) jest prawdziwa czy nie, wcale nie decyduje to, czy przebiega ona bezkonfliktowo, według mnie taka przyjaźń nigdy nie będzie prawdziwa, bo jeżeli nie ma konfliktów, drobnych starć i nieporozumień to znaczy, że ludzie ze sobą nie rozmawiają, żyją razem, ale tak naprawdę osobno, niby ze sobą, ale tak naprawdę obok siebie.
Przyjaźń bowiem to taki twór w którym każde nieporozumienie ma być lekcją i krokiem w przód w dochodzeniu do doskonałości tego związku.
Nasza przyjaźń tak właśnie się odrodziła, jeszcze silniejsza, potężniejsza i bogatsza w doświadczenia. Dzięki temu oboje zrozumieliśmy, że teraz wspólnie należy ja pielęgnować, wspólnie ją umacniać.
Jeżeli ktokolwiek uważa, że można żyć bez drugiego człowieka jest w ogromnym błędzie i to oznacza, że nigdy nie spotkał na swojej drodze prawdziwego przyjaciela. Nawet jeśli ktoś nie jest otwartą na innych ludzi osobą to życie bez przyjaźni jest po prostu bezbarwne i jedyne co je wypełnia to pustka i równie bezbarwna rzeczywistość.
Przyjaźń to nie jest tylko żartowanie, plotkowanie, pójście z kimś do kina. Przyjaciel to ktoś, kto nigdy nie zostawi, kto nigdy nie powie, że nie ma czasu. Przyjaciel to ktoś, kto potrafi usłyszeć krzyk ciszy naszej samotności, ktoś, kto potrafi mówić, kiedy my chcemy słuchać i ktoś, kto milczy kiedy my mówimy, a przede wszystkim, gdy milczymy, to ktoś, kto potrafi sprawić, że nawet zza najczarniejszych chmur zaświeci słońce. Bo przyjaciel jest jak światło które rozświetla ciemność sprawiając że czujemy się pewniej i bezpieczniej. Jesteśmy po prostu szczęśliwsi.
UWAGA! Chcesz zamieścić ten artykuł na swojej stronie?
» Pamiętaj o zachowaniu formatowania tekstu i ewentualnych odnośników do reklamowanych stron w formie aktywnej.
» Zamieść informację na temat pochodzenia artykułu wstawiając pod nim poniższy kod w niezmienionej wersji:» Pochwal się w komentarzach gdzie zamieściłeś artykuł. Na pewno jego autor ucieszy się z tego i z chęcią odwiedzi Twoją stronę.