Każdy z nas na jakimś etapie swojego życia miał, ma lub będzie miał do czynienia z łupieżem, bo i łupież jest wyjątkowo powszechną dolegliwością. Często mylnie go oceniamy, nie doceniając i bagatelizując pierwsze oznaki, tymczasem łupież jest chorobą, o tyle groźną, że może być pierwszym krokiem do wypadania włosów.

Właściwie niezależnie od rodzaju zaobserwowanego łupieżu dobrze jest sięgnąć po dobry (leczniczy) szampon przeciwłupieżowy, ale dopasowanie kuracji do stopnia zaawansowania łupieżu, jego objawów i charakteru również jest jak najbardziej uzasadnione.

Ważne jest jedno: łupieżu nie można bagatelizować.

Dobrze, więc jak w takim razie go rozpoznać i czym leczyć?

Rodzaje i przyczyny łupieżu

Głównym sprawcą łupieżu są drożdżaki z gatunku Malassezia spp (Pityrosporum ovale). To gatunek grzybów stale obecnych na naszej skórze. Wystarczy jednak niewielkie podrażnienie: zmiana składu chemicznego wody, którą myjemy głowę, zmiana kosmetyków do pielęgnacji włosów bądź niedokładne zmywanie szamponów i lakierów, a problem z łupieżem mamy murowany.

Drożdżaki, jak to grzyby, rozwijają się w sprzyjających warunkach: w przyjaznej temperaturze i przy sporej wilgotności powietrza.

Sprzyja im kiepska kondycja naszego organizmu, który nie potrafi się w pełni skutecznie bronić przed ich ekspansją, bo jest osłabiony.

Łupież zwykły

Przybiera formę białych drobnych łusek osypujących się z głowy przy każdym jej poruszeniu. Tę postać łupieżu można stosunkowo łatwo zlikwidować. Często wystarczą zwykłe szampony przeciwłupieżowe, ale jeśli po nich nie zaobserwujemy poprawy konieczne jest sięgnięcie po kosmetyk profesjonalny – dobry (leczniczy) szampon przeciwłupieżowy, który jest nie tyle kosmetykiem, ile lekiem.

Łupież tłusty

Łupież tłusty jest łupieżem znacznie bardziej uciążliwym. Łuski, które w łupieżu zwykłym sypią się z głowy w łupieżu tłustym zlepiają się i tworzą żółtawe płytki na skórze głowy i wokół włosów. To już poważny problem prowadzący niejednokrotnie do pojawienia się stanów zapalnych i jątrzących się ran na skórze. Ten łupież jest bardzo niebezpieczny dla włosów. Łupieżu tłustego nie należy mylić z chorobami takimi jak łuszczyca czy łojotokowe zapalenie skóry – to poważne choroby, które co prawda można leczyć podobnie, tj. przy użyciu podobnych środków, ale mają nieco inny przebieg i prowadzą do innego rodzaju powikłań.

Leczenie łupieżu przy pomocy zwykłych szamponów przeciwłupieżowych

Najpopularniejsze z reklamowanych szamponów przeciwłupieżowych zawierają aktywny cynk. Jego skuteczność jest udowodniona w przypadku wzmacniania i odżywiania włosów. Cynk i jego związki stabilizują skórę i przywracają jej zdrowy wygląd, ale nie w każdym przypadku. Wiele osób cierpiących na zbyt zaawansowane postaci łupieżu często skarży się, że kosmetyczne szampony przeciwłupieżowe jedynie zaostrzają jego objawy. Nic dziwnego – na tym etapie zazwyczaj trzeba się już uporać z nadmiernie rozrośniętymi drożdżakami innymi słowy należy sięgnąć po dobry (leczniczy) szampon przeciwłupieżowy.

Leczenie łupieżu przy pomocy szamponów leczniczych

Szampony lecznicze różnią się składem, jednak każdy dobry (leczniczy) szampon przeciwłupieżowy zawiera przede wszystkim leki przeciwgrzybicze. Najczęściej wykorzystuje się do tego celu ketokonazol o bardzo szerokim spektrum działania : nie tylko grzybobójczym, ale też zwalczającym innego rodzaju drobnoustroje.
Ketokonazol nie jest jedynym lekiem stosowanym w leczeniu łupieżu, zresztą w skrajnych przypadkach stosowany miejscowo może nie wystarczyć – poleca się wtedy doustne przyjmowanie leków zwalczających grzyby oraz jednoczesne stosowanie preparatów hamujących łojotok i złuszczających gromadzące się na głowie łuski.

W dobrych (leczniczych) szamponach przeciwłupieżowych działanie ketokonazolu tak czy inaczej wspomagane jest innymi środkami.

Kosmetyka i farmacja w takich wypadkach sięgają przede wszystkim po dziegcie i smoły (produkty suchej destylacji m.in. drewna lub kory). Dziegcie wykorzystywano już przed wiekami w wielu chorobach skóry – substancje te normalizują funkcje naskórka i ułatwiają usuwanie zrogowaceń oraz zbitego łuskowatego łupieżu. Mają też działanie kondycjonujące i przeciwzapalne.
Skład szamponów o właściwościach leczniczych uzupełnia się też o związki siarki i związki cynku niezmiernie istotne dla kondycji naszych włosów, niwelujące stany zapalne, działające antyseptycznie, a co najważniejsze – jeden z popularniejszych składników – pirytionian cynku jest jednocześnie środkiem ograniczającym rozwój grzybów – drożdżaków odpowiedzialnych za łupież.

Na koniec jedna ważna uwaga: jak wiadomo stanem sprzyjającym powstawaniu i rozwojowi łupieżu jest łojotok (nadmierne wydzielanie łoju przez gruczoły łojowe, co powoduje szybsze przetłuszczanie się włosów), to z kolei skutkuje popełnianiem przez nas jednego podstawowego błędu: sięgamy po silne leki i nie potrafimy stosować ich z umiarem.

W każdym przypadku i leki i szampony lecznicze, nawet dobre (lecznicze) szampony przeciwłupieżowe stosujmy zgodnie z zaleceniami lekarza, farmaceuty bądź producenta.

W leczeniu łupieżu niezmiernie istotne jest to, by walcząc z łojotokiem nie doprowadzić jednocześnie do przesuszenia skóry i włosów, co może nakręcić „łupieżową spiralę” , a poza tym osłabi włosy – pewna ilość sebum wytwarzanego przez gruczoły łojowe jest niezbędna dla ich ochrony.

UWAGA! Chcesz zamieścić ten artykuł na swojej stronie?
» Pamiętaj o zachowaniu formatowania tekstu i ewentualnych odnośników do reklamowanych stron w formie aktywnej.
» Zamieść informację na temat pochodzenia artykułu wstawiając pod nim poniższy kod w niezmienionej wersji:

» Pochwal się w komentarzach gdzie zamieściłeś artykuł. Na pewno jego autor ucieszy się z tego i z chęcią odwiedzi Twoją stronę.