Chiny jawią się jako kraj o największym potencjale we współczesnej globalnej ekonomii. Roczny wzrost PKB na poziomie ok. 10% w ostatnich 20. latach, szybko rozrastające się gałęzie gospodarki, eksport i import o wartości łącznej 1,07 bln EUR ustępujący na świecie jedynie Niemcom oraz wysokie nakłady na naukę i rozwój technologii porównywalny w ostatnich latach z wydatkami Japonii na te cele, pozwala stwierdzić, iż Chiny powoli stawiają się w roli mocarstwa dorównującego Stanom Zjednoczonym.
Wszystkie zmiany w państwie jakie wprowadził Deng Xiaoping po roku 1978, jak specjalne strefy ekonomiczne, sugerują, iż być może w przyszłości Chiny będą jawić się jako demokratyczny i kapitalistyczny kraj. Dziś jednak świat obserwując chińską gospodarkę wpływającą na światową koniunkturę z nie mniejszym skutkiem jak Stany Zjednoczone i Unia Europejska, nie dostrzega problemów w chińskim systemie gospodarczym, które w przyszłości mogą przynieść Chinom i reszcie krajów negatywne skutki.
Państwo Środka XXI w. jest krajem silnych kontrastów – z jednej strony kapitalistyczne i bogate wschodnie wybrzeże, gdzie średnie zarobki sięgają 9 tys. USD rocznie a z drugiej biedna komunistyczna prowincja niezmienna od czasów pierwszych reform ze średnimi zarobkami na poziomie 1,1 tys. USD rocznie. Narastające w ostatnich latach protesty 800 milionowej rzeszy biedoty pokazują jak wiele jest do zrobienia w kraju, który jeszcze 30 lat temu odczuwał skutki katastrofalnej rewolucji kulturalnej rozpoczętej przez Mao Zedonga.
UWAGA! Chcesz zamieścić ten artykuł na swojej stronie?
» Pamiętaj o zachowaniu formatowania tekstu i ewentualnych odnośników do reklamowanych stron w formie aktywnej.
» Zamieść informację na temat pochodzenia artykułu wstawiając pod nim poniższy kod w niezmienionej wersji:» Pochwal się w komentarzach gdzie zamieściłeś artykuł. Na pewno jego autor ucieszy się z tego i z chęcią odwiedzi Twoją stronę.