Język programowania jest to zbiór określający ciąg symboli jakie określa program oraz jakie obliczenia opisuje. Innymi słowy językiem programowania możemy nazwać zasady które pozwolą nam się komunikować z maszyną, między innymi odpowiedni dla określonego programu ( np. zasady tworzenia komend w jednym programie nie muszą pokrywać się w innym) . Języki programowania służą do dokładnego określania zadań, czyli obliczeń dla maszyny. Każdy program ma inne przeznaczenie. Środowisko w jakim tworzymy dany program (np. programowanie strukturalne) ma znaczący wpływ na to jak będzie wyglądał nasz kod źródłowy, który następnie przekompilujemy na kod maszynowy.
Języki programowania możemy podzielić na 2 główne podgrupy, mianowicie programowanie strukturalne i obiektowe.
Programowanie strukturalne jest dosyć surowe, ponieważ nie wybacza żadnych błędów, trzeba spędzić naprawdę dużo czasu by utworzyć program za pomocą np. Pascala (który jest środowiskiem programowania strukturalnego). W programowaniu strukturalnym trzymamy się twardo postawionych zasad, piszemy wszystkie komendy i algorytmy. Wymaga to dużej wprawy i doświadczenia
Programowanie obiektowe jest o wiele bardziej „intuicyjne” od programowania strukturalnego. Co mamy przez to rozumieć? Chodzi o to że w programowaniu obiektowym mamy do czynienia głównie z przesuwaniem różnych pól, tworzeniem grafiki poprzez np. przeciągnięcie myszką jakiegoś okna, czy też tworzenie opcji danych obiektów klikając odpowiednie opcje. Oczywiście w programowaniu obiektowym znajdziemy elementy programowania strukturalnego, dlatego uważam iż trzeba znać obie te formy by sprawnie i swobodnie poruszać się w świecie programowania.
Wyróżniamy również dwie inne podgrupy na jakie dzielimy języki programowania. Są to mianowicie języki niskiego poziomu i wysokiego. Najprościej mówiąc język niskiego poziomu wykazuje duże podobieństwo do kodu maszynowego, a przetworzenie tego kodu jest nie skomplikowane. Natomiast drugi poziom, wysoki jest jego przeciwieństwem. Wysoki poziom nie jest bezpośrednio zrozumiały dla naszej maszyny. W kodzie źródłowym bowiem znajdują się normalne słowa np. w języku angielskim. Aby kod źródłowy został poprawnie zinterpretowany przez komputer musi niezaprzeczalnie przejść proces komplilacji. Czyi „przetłumaczenie” kodu napisanego w jednym języku (języku źródłowym) na równoważny kod w innym języku.
Informatyk programista który sprawnie posługuje się językami programowania jest dzisiaj nieocenioną pomocą w każdym miejscu gdzie ma styczność z komputerem
UWAGA! Chcesz zamieścić ten artykuł na swojej stronie?
» Pamiętaj o zachowaniu formatowania tekstu i ewentualnych odnośników do reklamowanych stron w formie aktywnej.
» Zamieść informację na temat pochodzenia artykułu wstawiając pod nim poniższy kod w niezmienionej wersji:» Pochwal się w komentarzach gdzie zamieściłeś artykuł. Na pewno jego autor ucieszy się z tego i z chęcią odwiedzi Twoją stronę.
Bardzo ciekawy artykuł. Dzięki, rzetelnie przedstawione.