Wzorcowa polszczyzna powinna chronić związki z przeszłością i dopuszczać tylko wybrane zmiany zachodzące w języku potocznym. Wówczas chroni ona przed oddziaływaniem regionalizmów i dialektyzmów. Norma pozostanie „czysta”, bez zbędnych naleciałości. Z normy wzorcowej powinni korzystać głównie nauczyciele, którzy pracują z uczniami, wpajając im zasady gramatyki, ortografii, omawiając lektury, dziennikarze pełniący funkcję opiniotwórczą, tłumacze oraz korektorzy.