skóra bez trądziku - marzenie wielu nastolatkówTrądzik (łac. acne) jest powszechnym schorzeniem skóry powodowanym przez zmiany w aparatach łojowo-włosowych – strukturach skórnych składających się z mieszka włosowego oraz gruczołu łojowego. Trądzik może przybierać postać zarówno zapalnych jak i niezapalnych zmian skórnych, takich jak zaskórniki (pot. wągry) czy większe ogniska zapalne („pryszcze”). Trądzik dotyka najczęściej te obszary ciała, gdzie występuje największe skupisko gruczołów łojowych, a więc twarz, górną część klatki piersiowej oraz plecy.

Trądzik pojawia się najczęściej w okresie dojrzewania, dotykając wg niektórych badań nawet 85% nastolatków. Główną przyczyną pojawienia się trądziku w tym okresie jest wzrost produkcji męskich hormonów płciowych (androgenów), odpowiedzialnych za stymulację gruczołów łojowych. U większości osób trądzik stopniowo zanika wraz z wiekiem; niemożliwa jest jednak ocena, czy i kiedy to nastąpi.

Trądzik może być przyczyną poważnego obniżenia samooceny, w skrajnych przypadkach depresji czy nawet samobójstwa. Dodatkowym czynnikiem jest fakt, że w wieku dojrzewania, kiedy pojawia się najczęściej, psychika człowieka jest najbardziej niestabilna.

Trądzik jest chorobą trudną w leczeniu i nierzadko stanowi jedynie objaw innych chorób, często też wskazuje na nieprawidłowo przebiegające procesy w organizmie, a także infekcje bakteryjne i grzybicze. Niemniej można wyróżnić kilka popularnych przyczyn trądziku:

  • predyspozycje genetyczne – trądzik częściej dotyka osoby, u których członków rodziny także występuje lub występował w przeszłości;
  • zmiany w gospodarce hormonalnej – podczas dojrzewania, przed wystąpieniem okresu, w czasie ciąży czy przekwitania;
  • podrażnienie lub zapalenie skóry – ogniska zapalne mogą wywoływać lub nasilać objawy trądziku;
    nadczynność gruczołów łojowych;
  • nagromadzenie się martwych komórek naskórka, które, blokując pory skóry, powodują powstawanie zaskórników;
  • nadmierna aktywność bakterii trądzikowych (łac. Propionibacterium acnes);
    używanie środków o działaniu anabolicznym;
  • zażywanie leków zawierających związki litu, a także barbituranów i androgenów;
  • kontakt z dioksynami oraz halogenkami (związkami jodu, chloru, bromu i fluoru);
  • nadużywanie amfetaminy i jej pochodnych.
UWAGA! Chcesz zamieścić ten artykuł na swojej stronie?
» Pamiętaj o zachowaniu formatowania tekstu i ewentualnych odnośników do reklamowanych stron w formie aktywnej.
» Zamieść informację na temat pochodzenia artykułu wstawiając pod nim poniższy kod w niezmienionej wersji:

» Pochwal się w komentarzach gdzie zamieściłeś artykuł. Na pewno jego autor ucieszy się z tego i z chęcią odwiedzi Twoją stronę.


Inne artykuły użytkownika