Kolano jest największym stawem organizmu ludzkiego i bardzo często jest narażone na różnego rodzaju urazy. Przyczepia się ono na kości piszczelowej z przodu i biegnie do góry i do tyłu przyczepiając się w tylno-bocznej części stropu kości udowej.
Jednym z częściej występujących urazów stawu kolanowego jest zerwanie więzadła krzyżowego przedniego. Więzadło to tworzy jeden z głównych elementów stabilizujących kolano, zapobiega przesuwaniu się goleni do przodu względem kości udowej. Uszkodzenia tej struktury prowadzą do poważnych zaburzeń wzorca chodu spowodowanego zanikiem mięśnia czworogłowego i upośledzeniem mechanizmu blokującego kolano . Zaburzone zostaje również czucie głębokie. Najczęściej do zerwania więzadła narażeni są narciarze lub snowboardziści a także piłkarze.
Uszkodzone więzadło krzyżowe przednie bardzo rzadko goi się samoistnie. Kolano nie pracuję wydajnie i dochodzi do kolejnych przeciążeń i zniszczeń w tkankach sąsiednich. Dlatego ważna jest aby bezpośrednio po urazie zgłosić się do lekarza ortopedy. Lekarz za pomocą prostych testów postawi wstępną diagnozę .
Dodatkowo warto wykonać USG stawu lub rezonans magnetyczny.Uszkodzone więzadło wymaga rekonstrukcji, która jest wykonana za pomacą artroskopu. Artroskopowo można ocenić również towarzyszące uszkodzenia w chrząstce stawowej, łąkotkach i pozostałych więzadłach kolana. Po zabiegu pacjent rozpoczyna kompleksową rehabilitację. Ważne jest ,aby wspomóc procesy regeneracyjne stosując kompleks bogaty w kwas hialuronowy i chondroitynę. Połączenie tych dwóch składników uaktywnia procesy naprawcze w chrząstce stawowej i skraca czas powrotu do formy.
Rehabilitacja w pierwszym okresie ( do 6 tygodnia po operacji) ogranicza się do ćwiczeń biernych,ćwiczeń izometrycznych mięśnia czworogłowego, mobilizacji stawu rzepkowo- udowego oraz blizny i zastosowaniu fizykoterapii . Ważne jest też stretching tylnej grupy mięśni.
Kolejny okres ( do 12 tygodnia) polega na ćwiczeniach czynnych, z oporem, ćwiczeniach propriocepcji i równowagi. Bardzo dobrze sprawdzają się ćwiczenia wg koncepcji PNF. Po 12 tygodniu od operacji można stopniowo powrócić do aktywności sportowej. Aby przyspieszyć proces gojenia i zmniejszyc dolegliwości bólowe warto wzbogacić swoją dietę w suplementy odżywiające stawy.
Program ćwiczeń powinien być przygotowany indywidualnie do danego pacjenta w zależności od stanu ogólnego pacjenta, okresu choroby, w jakim się znajduje i ciężkości objawów.
Mobilizacja stawu rzepkowo-udowego. Rzepkę mobilizujemy w kierunku góra- dól oraz na boki. Wykonujemy 3 serie po 8 powtórzeń.
Przysiady wykonujemy do granicy bólu. Pośladki staramy się przesunąć jak najdalej w tył. Pilnujemy aby kolana nie wychodziły poza stopy.Pacjent asekuruje się, trzymając drabinki.
Ćwiczenie równoważne i zgięcie w stawie kolanowym. Pacjent stara się przyciągnąć kolano nogi zdrowej jak najbliżej klatki piersiowej. Wytrzymujemy 7s. To samo wykonujemy z kolanem nogi zdrowej.
Ćwiczenie propriocepcji i zgięcia i wyprostu stawu kolanowego. Wędrujemy piłką do góry starając się co jakiś czas dociskać przez 10 s piłkę do ściany.
Zginamy kolano kończyny operowanej tocząc piłkę po podłożu.
Stretching mięśnia czworogłowego uda i m.biodrowo- lędźwiowego. Pacjent stara się dotknąć stopą do pośladka. Nie zginamy kręgosłupa.
Ćwiczenia propriocepcji i równowagi stawu kolanowego. Pacjent stara się utrzymać równowagę stojąc obunóż lub na jednej nodze. Zaczyna nogą silniejszą.
opracował:
mgr rehabilitacji Magdalena Łazarska
O autorze
mgr rehabilitacji- rehabilitacja domowaUWAGA! Chcesz zamieścić ten artykuł na swojej stronie?
» Pamiętaj o zachowaniu formatowania tekstu i ewentualnych odnośników do reklamowanych stron w formie aktywnej.
» Zamieść informację na temat pochodzenia artykułu wstawiając pod nim poniższy kod w niezmienionej wersji:» Pochwal się w komentarzach gdzie zamieściłeś artykuł. Na pewno jego autor ucieszy się z tego i z chęcią odwiedzi Twoją stronę.