Archeologia górnicza jest częścią archeologii przemysłowej. U dołu pojęciem archeologii przemysłowej określa się systematyczne usługi archeologiczne sposób wszystkich rzeczowych źródeł przestrzeni przemysłowej, począwszy od czasu prahistorii aż do teraźniejszości. Zajmuje się opisaniem historii
rozwoju przemysłowego posługując się zabytkami techniki.
Specjalnym działem archeologii przemysłowej jest archeologia górniczo-hutnicza; obie te specjalizacje stawiają sobie za cel ankieta sposobów pracy, które w różnych czasach oraz miejscach uprzedni stosowane w kopalniach oraz w hutnictwie. Rejonami szczególnej współpracy górnictwa z archeologią są obszary Dolnego Śląska, Gór Świętokrzyskich a Małopolski, gdzie dotąd spotyka się relikty starego, nawet neolitycznego,
górnictwa. W ostatnich latach daje się upamiętnić, przede wszystkim w europejskim środowisku naukowym
górników, wzmożone dyskusje zaś metoda naukowe dotyczące prahistorii natomiast historii
górnictwa. Skłonność ta znajduje odzwierciedlenie w zwiększającej się liczbie spotkań, zjazdów
i konferencji naukowych tudzież wzrastającej ilości publikacji spośród tego zakresu. Zwraca
szczególną uwagę mus ochrony reliktów dawnego górnictwa archeologicznego, będących na przestrzeni
wieków (a notorycznie tudzież tysiącleci) obiektami kultury materialnej wielu ludów, narodów zaś społeczeństw.
Wymusza to kompleksowe strategia do problemów selekcji zabezpieczania całego
zabytkowego pragórnictwa i górnictwa Europy.
Coraz częściej zaś wyraźniej pojawia się również na tych konferencjach propozycja powołania lub
rozbudowania w ramach istniejących studiów wyższych odpowiednich specjalności naukowych,
zmierzających aż do ratowania, zabezpieczenia zaś udostępniania szczątki materialnych
związanych z naszą górniczą przeszłością archeologiczną. Specjalności te, powoływane w ramach istniejących
wydziałów o profilu górniczo-geologicznym na uczelniach technicznych, miałyby swoją
specyfikę polegającą na stałej współpracy specjalistów spośród archeologii różnych dziedzin inżynierii „nieartystycznej”
z absolwentami uczelni humanistyczno – artystycznych. W ten postępowanie inżynierowie z zakresu górnictwa, geologii, geofizyki, geodezji, wiertnictwa, budownictwa, kamieniarstwa
artystycznego mogliby kooperować z architektami, konserwatorami zabytków, historykami, archeologami, specjalistami od momentu turystyki tudzież muzealnictwa. W złożonych oraz trudnych problemach technicznych, artystycznych zaś historycznych lecz wciąż federacja wielu specjalistów natomiast ich wspólne, kompleksowe działania mogą uniemożliwić postępujące anihilacja zabytkowych kopalń a innych podziemi, uczynić usunięcie przyczyn zniszczenia tudzież restauracja tym obiektom dawnej wartości. Najogromniejszy udział w archeologii zaś rozpoznaniu tych prastarych obiektów mają specjaliści z zakresu archeologii górniczej, skutkiem tego noeza ich metod badawczych oraz zakresu prowadzonych przez nich badań przypadkiem stanowić pomocne dla górników zajmujących się zabezpieczaniem, inwentaryzacją a adaptacją starych kopalń
i innych podziemi.
UWAGA! Chcesz zamieścić ten artykuł na swojej stronie?
» Pamiętaj o zachowaniu formatowania tekstu i ewentualnych odnośników do reklamowanych stron w formie aktywnej.
» Zamieść informację na temat pochodzenia artykułu wstawiając pod nim poniższy kod w niezmienionej wersji:» Pochwal się w komentarzach gdzie zamieściłeś artykuł. Na pewno jego autor ucieszy się z tego i z chęcią odwiedzi Twoją stronę.